Cukrzyca insulinozależna. Przyczyny, objawy i leczenie

Cukrzyca jest chorobą przewlekłą, której główną przyczyną są zaburzenia gospodarki węglowodanowej. Cukrzyca insulinozależna, znana także jako cukrzyca typu 2 rozwija się pod wpływem czynników genetycznych oraz w wyniku prowadzenia niezdrowego trybu życia. Powoduje znaczne obniżenie komfortu życia osób na nią cierpiących, a powikłania po niej mogą prowadzić nawet do śmierci.

Cukrzyca insulinozależna – czym jest i co ją powoduje?

Cukrzyca insulinozależna jest groźną chorobą metaboliczną, która charakteryzuje się podwyższonym stężeniem glukozy we krwi oraz odpornością na insulinę. Określana także mianem cukrzycy typu 2 lub cukrzycy wieku dorosłego, cukrzyca insulinozależna obecnie stanowi ok. 90% wszystkich przypadków zachorowań na tę chorobę. Schorzenie to charakteryzuje się obniżoną wrażliwością na insulinę wytwarzaną przez trzustkę, co prowadzi do insulinoodporności.

Wraz z wiekiem stopniowo zwiększa się prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę typu 2. Podatne na tę chorobę są szczególnie osoby cierpiące na nadwagę i otyłość, spożywające zbyt wysokokaloryczne posiłki, prowadzące siedzący tryb życia oraz ludzie nadużywający papierosów i alkoholu. Cukrzycą insulinozależną zagrożone są także osoby, które w swoim codziennym życiu wykazują małą aktywność ruchową.

Objawy cukrzycy typu 2 – co powinno budzić nasze obawy?

Cukrzyca insulinozależna rozwija się bardzo powoli i w większości przypadków początkowo nie daje praktycznie żadnych niepokojących objawów. U niektórych chorych można jednak zaobserwować nadmierne pragnienie, zwiększenie apetytu i częstotliwości wizyt w toalecie, utratę masy ciała oraz obecność cukru w moczu.

Wraz z rozwojem choroby osoby cierpiące na cukrzycę typu 2 zaczynają zauważać u siebie swędzenie skóry, zmęczenie i senność, problemy z koncentracją, nudności, wymioty, bolesność w obrębie brzucha oraz problemy ze wzrokiem. Wielu mężczyzn w wyniku cukrzycy insulinozależnej ma także problemy z potencją oraz cierpi z powodu nawracających stanów zapalnych w obrębie narządów płciowych.

Postępująca cukrzyca insulinozależna negatywnie wpływa na układ nerwowy przyczyniając się do zaników mięśniowych oraz zaburzeń czucia. Jej postępowanie negatywnie odbija się także na wyglądzie oraz stanie naszej skóry oraz włosów – osoby cierpiące na cukrzycę typu 2 są bardziej narażone na łysienie, łojotok, przebarwienia skóry i paznokci oraz pojawienie się na rękach i nogach nieestetycznych pęcherzy.

%IMG

Leczenie cukrzycy insulinozależnej

Cukrzyca jest chorobą dietozależną. Możliwość jej zahamowania zależy w dużej mierze także od trybu życia, jaki prowadzi chory oraz jego zaangażowania w proces leczenia. Podstawą leczenia cukrzycy insulinozależnej jest przestrzeganie prawidłowej diety, która powinna być niskokaloryczna, a produkty dobierane w prawidłowych proporcjach w podziale na węglowodany, tłuszcze oraz białka.

Cukrzycy powinni unikać spożywania tzw. węglowodanów prostych oraz produktów wysokoprzetworzonych, które powodują zaostrzenie objawów choroby. Zaleca się natomiast sięganie po domowe dania przygotowane na parze, pieczone oraz gotowane. Dotykająca coraz więcej osób cukrzyca insulinozależna może być także skutecznie leczona poprzez poprawę stylu życia osób chorych. Cukrzykom zaleca się regularne uprawianie aktywności fizycznej oraz systematyczne badanie poziomu cukru we krwi w warunkach domowych, co pozwala na kontrolowanie skuteczności wdrożonego leczenia.