D-dimery – czym są?

D-dimery inaczej DD to produkty, które pojawiły się po degradacji stabilnej fibryny. Jeśli ktoś cechuje się podwyższonymi D-dimerami oznacza to, że posiada zwiększoną aktywację procesów krzepnięcia i fibrynolizy. Właściwe krzepnięcie krwi jest konieczne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Osoby zdrowe posiadają balans między procesem krzepnięcia a fibrynolizą. W przypadku pojawienia się krwawienia, które powstało przez przerwanie ciągłości naczyń krwionośnych niezbędna jest aktywacja krzepnięcia krwi i odkładanie fibryny, by zahamować krwawienie. Powstanie skrzepu na ranie jest sygnałem, mówiącym o tym, że nastąpił proces fibrynolizy, czego efektem jest rozpuszczenie złogów fibryny.

D-dimer

Oczywiste jest to, że w wyniku przerwania tkanki łącznej pojawia się krwawienie. Organizm w tym momencie rozpoczyna proces krzepnięcia, by utrata krwi nie była zbyt znacząca dla człowieka. Stąd można zauważyć, że na początku rana zostaje pokryta siatką fibryny, która tworzy czop, który ma zadaniem zatrzymanie krwawienia. Gdy tkanka jest odbudowana wówczas czop jest już zbędny i następuje jego rozkład, rozprzestrzeniając fibrynę na powstałe monometry, czyli właśnie D-dimery.

D-dimery – czym są?

Kiedy poddać się badaniu na obecność D-dimerów?

Takie badanie jest wykonywane w sytuacji, gdy podejrzewa się powstanie zakrzepów i zatorów. Najczęściej dotyczy to osób, u których diagnozuje się żylną chorobę zakrzepowo-zatorową, zatorowość płucną, zakrzepicę żył głębokich oraz zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Badanie krwi na stężenie D-dimerów wykonywane jest także w momencie styczności z nadpłytkowością, którą wykrywa się w morfologii.

Jakie objawy powinny nakłonić do wykonania badania?

Są pewne symptomy, które sygnalizują konieczność przeprowadzenia badania na D-dimery. Mowa tutaj o bólach kończyn, szczególne podczas uciskania, obrzęk nóg, zaczerwienienie skóry kończyn oraz nadmierna ciepłota kończyny dolnej, szczególnie podczas występowania jej tylko u jednej kończyny. O wystąpieniu zatorowości płucnej mogą sygnalizować krwioplucie, podwyższona temperatura ciała, znaczne i nagłe osłabienie oraz nagła duszność powiązana z bólem w klatce piersiowej.